Jak przebiega operacyjne leczenie żylaków?
Żylaki to nieestetyczne efekty niewydolności żylnej. Do ich powstawania przyczynia się wydłużenie i poszerzenie żyły na skutek uszkodzenia, uścisku lub niedrożności. Wywołany stan zapalny prowadzi do zastoju, a czasem i cofania się krwi, co jest niebezpieczne dla zdrowia, a nawet życia. Leczenie żylaków jest zatem nie tylko pozbywaniem się defektu wizualnego, ale także zahamowaniem rozwoju choroby żylnej. Istnieją nieinwazyjne i operacyjne metody usuwania żylaków. O tym, która z nich jest odpowiednia dla danego pacjenta, decyduje lekarz po wcześniejszym przeprowadzeniu badania.
Na czym polega operacja usuwania żylaków?
Operacyjne leczenie żylaków jest nieuniknione zazwyczaj w przypadku zaawansowanego stopnia choroby żylnej. Chirurgiczna ingerencja ma na celu usunięcie niewydolnego naczynia i tym samym zlikwidowanie utrudnień w przepływie krwi. Minimalizuje ryzyko wystąpienia zapalenia żył oraz zapobiega obrzękom nóg i powstawaniu zmian troficznym na skórze. Co więcej, skutecznie zapobiega nawrotom żylaków kończyn dolnych. Zawsze poprzedzona jest badaniami oraz bezpośrednią rozmową z pacjentem. Chirurg ocenia stan żylaków, określa przebieg żył powierzchownych oraz zwraca uwagę na stan skóry.
Po wstępnym badaniu może dodatkowo przeprowadzić test sprawdzający stan żył. Wykonuje się go na trzy sposoby: w trakcie próby opaskowej (przy założeniu specjalnej opaski uciskowej na kończynę leżącego pacjenta), marszowej (podczas marszu pacjenta w założonej na nodze opasce uciskowej) lub w trakcie precyzyjnego badania USG, określanego jako duplex-doppler. Pacjent, który zostaje zakwalifikowany do operacji, odbywa rozmowę z anestezjologiem, który dobiera odpowiednią formę znieczulenia do jego stanu zdrowia. Może to być znieczulenie ogólne lub przewodowe (miejscowe). Częściej stosuje się drugą opcję, w której osoba operowana pozostaje świadoma w trakcie zabiegu.
Operacja może być wykonywana za pomocą jednej z 3 popularnych metod. Pierwszą z nich jest stripping metodą Babcocka, który polega na usuwaniu pnia żylnego razem z gałęziami. W trakcie nacięć przy kostkach i w pachwinach do żyły wprowadza się tzw. stripper, który ją przecina i podwiązuje, by następnie za pomocą jednego szarpnięcia skutecznie usunąć. Wadą tej metody są pozostające po zabiegu blizny. Inną techniką jest stripping la Piverte`a (kriostripping), w której analogicznie zamiast klasycznej sondy używa się sondy schłodzonej do -80 stopni Celsjusza. Ostatnim sposobem jest miniflebektomia. Przypomina ona stripping Babcocka z tą różnicą, że usuwanie pnia żylnego przeprowadza się odcinkowo. Przez milimetrowe nacięcia przy użyciu narzędzia, nazywanego szydełkiem, stopniowo usuwa się części pnia. Po zabiegu nacięć się nie zszywa, a jedynie zakleja specjalnymi plastrami.
Kto nie może poddać się operacji usuwania żylaków?
Warunkiem wykonania operacji usuwania żylaków jest przede wszystkim stabilizacja stanu zdrowia pacjenta oraz jego pisemna zgoda. Zabieg nie może zostać przeprowadzony w sytuacji, gdy pacjent cierpi na zaburzenia kardiologiczne i oddechowe oraz gdy ma infekcję. Tego rodzaju operacja nie wiąże się z ryzykiem powikłań, aczkolwiek istnieją szczególne przeciwwskazania, co do jej przeprowadzenia. Najważniejszymi z nich są:
- - Zakrzepica żył głębokich,
- - Przewlekłe niedokrwienie kończyn,
- - Zaburzenia krzepliwości krwi,
- - Zaawansowana cukrzyca,
- - Przebyty zawał serca.
